Waw magazine

Waw magazine

Menu

In het dorp Thorembais-Saint-Trond (Perwez), koesteren zes are grond de kostbare bollen van een legendarische bloem.
Een bloem die geen prijs heeft en gekweekt wordt door een echtpaar dat de tijd ervoor genomen heeft.

 

 

Anthony Minet en zijn echtgenote Pauline zijn door die bloem gefascineerd en kweken ze in hun tuin, die de enige saffraankwekerij van Waals-Brabant is. Ze doen dat volgens de regels van de kunst, zonder machines en zonder fytosanitaire producten te gebruiken.

De Crocus sativus is een elegante lilakleurige bloem die een schat verbergt : drie scharlaken en geurige stigmata die worden gebruikt voor het produceren van een begeerde specerij, namelijk saffraan. Anthony Minet en zijn echtgenote Pauline zijn door die bloem gefascineerd en kweken ze in hun tuin, die de enige saffraankwekerij van Waals-Brabant is. Ze doen dat volgens de regels van de kunst, zonder machines en zonder fytosanitaire producten te gebruiken. Want de Crocus sativus is een plant met karakter : opdat zijn filamenten aan het begin van de herfst rood zouden worden, heeft hij niet enkel gezonde grond nodig, maar ook zorgvuldige en geregelde verzorging.

Wanneer de bloemen bloeien, worden ze dagelijks met de hand geplukt, wat zeer vermoeiend is. Daarna worden ze gesnoeid, een ingreep waarbij de stigmata één voor één worden verwijderd en dan gedroogd om het kruid de tijd te geven om zijn aroma te ontwikkelen. Om één gram saffraan te verkrijgen, zijn er ongeveer tweehonderd bloemen nodig. Een zeldzame en veeleisende kweek, die verklaart waarom de specerij zoveel kost : 40.000 euro per kilogram. En denk nu niet dat u slimmer bent door tegen dumpingprijzen tot poeder vermalen saffraancapsules te kopen : de specerij zou dan wel eens naar bedrog kunnen smaken ! «Om reden van doorzichtigheid en om de consument ervan te verzekeren dat hij een uitzonderlijk product koopt, heb ik mijn saffraan in 2015 laten ontleden door een laboratorium dat gecertificeerd is voor expertises inzake de kwaliteit van producten», legt Anthony uit. «Ik ben er trots op dat mijn product scores haalde waardoor het als een saffraan van topkwaliteit wordt beschouwd.» 

Keuken en natuurgeneeswijze

Saffraan heeft veel kwaliteiten en wordt zuinig gebruikt. In de keuken zijn saffraanstrengen een uitstekende smaakverbeteraar en een natuurlijke (goudgele) kleurstof voor voedingswaren. Kenners laten saffraanstrengen trekken in water, melk, bouillon en zelfs champagne, vooraleer ze aan een bereiding toe te voegen, opdat de speciale smaak en de kleur ervan een perfecte combinatie zouden vormen met de ingrediënten van het gerecht.

Anthony en Pauline verkennen de gebruiksmogelijkheden van hun kruid en de lijst van producten met saffraan groeit naargelang hun experimenten vorderen: zuivere saffraanstrengen, gelei van kweeperen, van appelen en peren, frambozenconfituur, wafels en, als jongste, een ambachtelijk bier «La 4 Pistils». Een witbier dat wordt gearomatiseerd met sinaasappel  en citroenschillen en gemaakt door de Brasserie coopérative de la Lesse, in Éprave (Rochefort). Door saffraan toe te voegen bij het bottelen, maakt men het verschil met hetzelfde witbier zonder saffraan. Aan de geur, de smaak en de kleur is de aanwezigheid van de specerij in «La 4 Pistils» merkbaar en ze sublimeert de citrusvruchtensmaak van de verfrissende en aangenaam zurige drank.

Saffraan is niet enkel een aromatische kleurstof, maar heeft ook verbluffende geneeskrachtige eigenschappen, namelijk fytotherapeutische krachten die al in de tijd van de farao’s waren gekend en die helpen in geval van overspanning, angst, spijsverteringproblemen, te veel cholesterol en seksuele asthenie. Saffraan in honing zou zelfs wonden en brandwonden kunnen genezen. 

Kortom, een universeel middel dat we allemaal zouden willen kweken. «Dat is doenbaar in kleine hoeveelheden. Daarom verkopen we trouwens bollen, want meer en meer nieuwsgierigen willen zich aan dat kweekavontuur wagen. Zelfs in de stad volstaat een pot op een terras om enkele stampers te verkrijgen», verzekert Anthony ons. Op afspraak organiseert hij bezoeken en degustaties voor groepen.

 

L'histoire d'Anthony 
+32 473 77 47 13
lhistoiredanthony@hotmail.com
 
www.lhistoiredanthony.be

 

Sinds 10 jaar zien we overal in België en in Europa ontelbare microbrouwerijen opduiken, die om het creatiefst zijn. 


De 34jarige Antoine Limbourg en de 27jarige Peter Gerard zijn allebei bio-ingenieurs die aan de UCL hun masterdiploma in de bierbrouwkunst haalden en zich waagden aan het grote concurrentieavontuur in de microbrouwerijwereld. Maar is er nog plaats in het immense aanbod dat nu al bestaat? Alles hangt ervan af of iedereen juist onder zijn schuldenniveau wil blijven en zijn productie op een “verantwoordelijke” manier wil beheren. Na 2 jaar onderzoek en het uitproberen van 200 recepten, maakten beide partners eindelijk hun eerste “levensgrote” brouwsel. Er moesten natuurlijk nog enkele technische probleempjes worden opgelost. Peter heeft dus op 24 uur voldoende Italiaans geleerd om de technici van Meccanica Spadoni te raadplegen, hun leverancier in de buurt van Orvieto…

Een duurzame visie

De eerste stap voor de coöperatieve Valducbrouwerij bestaat erin bij voorrang op de plaatselijke markt te mikken en ervoor te zorgen dat ze elk onderdeel van de productie beheerst. Met een productiecapaciteit van 3 000 hl per jaar, werd ervoor gekozen de hulpmiddelen op een zeer verantwoordelijke wijze te beheren. De microbrouwerij bevindt zich op 500 m van de vroegere brouwerij Meurice, die beschikte over een waterwinningspunt, een voorrecht dat de jonge brouwers graag zouden overnemen. Want een brouwerij verbruikt enorme hoeveelheden water, liefst zes liter om één liter bier te produceren: water voor de voorbereiding, het spoelen van de flessen, uiteenlopende reinigingswerken… Door modern materiaal op maat te gebruiken, is het mogelijk het waterverbruik te beperken. Er werd overigens al in twee tanks van 15.000 liter voorzien om het water zo goed mogelijk te behandelen zonder verdunning en vervuilende producten. Dat water kan worden hergebruikt voor het reinigen. De draf wordt aangeboden aan een plaatselijke teler, die brouwgerst produceert. Het gebouw werd ontworpen om het verbruik te beperken. Met een isolatie van sandwichpanelen kan het verbruik van de nutsvoorzieningen sterk worden verminderd.

Het laboratorium en de vergaderzaal liggen boven de warme kamer en profiteren dus van de opstijgende warmte. Boven de verwarmingsketel bevinden zich de kantoren. Dankzij die slimme configuraties hoefde de onderneming geen bijkomende verwarming te installeren. De door het koudecircuit gebruikte energie wordt teruggewonnen om de gistingszaal te verwarmen... De coöperanten zorgen dus hoofdzakelijk voor het beperken van hun ecologische voetafdruk (investering in zonnepanelen, windmolen, water). De brouwerij biedt overigens ook bezoeken en opleidingen aan: bier tegen maakloon en diverse evenementen zijn marketingargumenten die men in alle brouwerijen van die omvang aantreft. 

Brasserie Valduc-Thor
rue du Ponceau 38
B-1360 Thorembais-Saint-Trond
+32 483 01 08 99
www.brasserievalduc.be

 

Your opinion counts